Γράφει ο Γρηγόρης Αλυσσανδράκης
Ο Νικήτας Ανυφαντάκης, γεννήθηκε στον Πλάτανο Αμαρίου Ρεθύμνης στις 2/2/1944.
Τα καλοκαίρια των παιδιών μου χρόνων καθόμουν πολλές φορές στο μπαλκόνι του παππού μας στο κάτωχωρι στον Πλάτανο Αμαρίου και άκουγα τις μαγικές κοντυλιές από την λύρα του Νικήτα Ανυφαντάκη χωρίς την συνοδεία λαούτου και χωρίς να τραγουδάει κάποιος.
Μπορώ λοιπόν με σιγουριά να πω ότι αποτελεί έναν από τους πρώτους μου δασκάλους μιας και μου πρόσφερε βιωματική εμπειρία και το Αμαριώτικο ηχόχρωμα κάτι που ως παιδί της Αθήνας θα ήταν πολύ δύσκολο να ζήσω.
Ήταν ο λυράρης που έπαιξε στον γάμο των γονιών μου το 1983 στην βρύση του Πλατάνου παρέα με τον Στρατή Μαμαλάκη. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη και άνθρωπο που μόνο καλά λόγια μπορεί κάποιος να πει για την σεβαστή πορεία του! Αξιός συνεχιστής του έργου του είναι ο γιος του ο Ανδρέας.
Ο Νικήτας είχε συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Νίκος Μανιάς, ο Αλέκος Κοκαράκης, ο Γιώργης Χατζηδάκης, ο Μανούσος Πανταγιάς, ο Μανώλης Αγγελιδάκης (Λαδουκομανώλης), ο Δημήτρης και ο Μανώλης Σκουλάς, ο Λάμπρος Χαριτάκης, ο Άρης Ζαχαριουδάκης, ο Γιάννης Αγγελάκης, ο Γιάννης Αποστολάκης, ο Γιώργος Κουκάκης κ.α.
Δισκογραφικά είχε μια πολύ ουσιαστική παρουσία μέσω δίσκων 33 στροφών (LP), αλλά και με το cd “Πώς να την κάψω την καρδιά” που κυκλοφόρησε από την Cretaphone.
Έφυγε στις 13 Απριλίου του 2022 σε ηλικία 78 ετών.
Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας έκανες να νιώσουμε και να μάθουμε μέσα από σένα και το ξεχωριστό χρώμα της λύρας σου σεβαστέ Νικήτα του Πλατάνου ή Νικηφόρε!
