«Του Μάνου (του γιού μου), του άρεσε από μικρός η κρητική μουσική και ιδιαίτερα ο λυράρης και τραγουδιστής Αλέκος Πολυχρονάκης που τον επισκεπτόμασταν και μάλιστα συχνά στο Κέντρο που έπαιζε και που και εκείνος έδειχνε στα παιδιά μου την συμπάθεια και την αγάπη του.
Μάλιστα είχαμε πάρει μια μεγάλη αφίσα με την φωτογραφία του και την είχαμε αναρτήσει στον τοίχο του δωματίου τους. Και ο Διονύσης (ο άλλος μου γιος) έδειχνε να του αρέσει η κρητική μουσική χωρίς να εκφράζει τον ενθουσιασμό του.
Τέλος ο Μάνος ακόμα και όταν ήταν άρρωστος και είχε πυρετό ζητούσε να του βάζουμε σε βίντεο την κασσέτα με τα τραγούδια του Πολυχρονάκη για να ηρεμήσει και πραγματικά του αποσπούσε το ενδιαφέρον και ησύχαζε.
Χαρακτηριστικές είναι οι μαντινάδες που προτιμούσε να ακούει και ιδιαίτερα “και παντρεμένη που ‘σαι δα εγώ θα σε χωρίσω”, “μια παντρεμένη αγαπώ” και άλλες που τις τραγουδούσε και μόνος παίζοντας μάλιστα και μια πραγματική λύρα που του είχα πάρει χωρίς μελωδία βέβαια. Τον έφθανε που έσερνε το δοξάρι πάνω στις χορδές της λύρας.»
Φίλε Αλέκο, σου εύχομαι από καρδιάς να είσαι πάντα γερός και δυνατός και να συνεχίσεις για πολλά χρόνια ακόμα να προσφέρεις στην κρητική μουσική και στην κρητική παράδοση.
Γρηγόρης Ατζαράκης,
Δικηγόρος
