Σήμερα 1 Φεβρουαρίου 2024, έφυγε από την ζωή ο μεγάλος δάσκαλος του Παραδοσιακού χορού με καταγωγή από το Ρέθυμνο, Λευτέρης Δρανδάκις. Όλη του η ζωή ήταν αφιερωμένη στην Παράδοση και άφησε πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη μαζί με πλήθος μαθητών και αρχειακού υλικού το οποίο μάλιστα δώρισε πριν πεθάνει μαζί με το σπίτι του στο Λύκειο Ελληνίδων.
Το 1950 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Οικονομικά και το 1958 παρακολούθησε τα μαθήματα των Ελληνικών χορών του Λυκείου Ελληνίδων για πρώτη φορά. Από το 1960 έγινε τακτικό στέλεχος της χορευτικής ομάδας. Το 1966 ανέλαβε τα μαθήματα των ελληνικών χορών του Κεντρικού Λυκείου Ελληνίδων και την καλλιτεχνική διεύθυνση της Χορευτικής ομάδας.
Υπήρξε και χορογράφος και σκηνοθέτης εκτός από δάσκαλος χορού. Ήταν εκείνος που καθιέρωσε πανελλαδικά το Λύκειο Ελληνίδων ως το μεγαλύτερο χορευτικό συγκρότημα με πολλές διακρίσεις σε διάφορους διαγωνισμούς.
Ρωτώντας τον Δάσκαλο Λευτέρη Δανδρακι, γιατί κάποιος να πάει στο Λύκειο Ελληνίδων και κατ’επεκταση να μάθει παραδοσιακούς χορούς:
«Μα διότι είναι γοητευτικό. Θα καταλάβει τις διαφοροποιήσεις του χρόνου, τις εποχές μέσα από τα τραγούδια, θα μάθει την ομαδικότητα μέσα από τις αισθήσεις, δηλαδή θα κρατάει το χέρι του άλλου, δεν θα τον βλέπει στην οθόνη του κινητού. Θα γίνει κρίκος μιας πανάρχαιας ανθρώπινης αλυσίδας που ξέρει να συντονίζεται και να υποτάσσει τον εγωισμό στο σύνολο. Αν δεν είναι σπουδαία μαθήματα αυτά, τότε τι είναι;», είπε γεμάτος από ορμή.
Δήλωση Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη
«Με μεγάλη μου λύπη αποχαιρετώ τον Λευτέρη Δρανδάκι, ερευνητή και χορογράφο του Ελληνικού Δημοτικού Χορού, έναν από τους σημαντικότερους ερευνητές της νεοελληνικής παράδοσης του χορού και του τραγουδιού.
Ο Λευτέρης Δρανδάκις, υπηρέτησε το Λύκειο Ελληνίδων για πενήντα έξι χρόνια ως καλλιτεχνικός διευθυντής, χορογράφος και σκηνοθέτης αξέχαστων παραστάσεων στο Φεστιβάλ Αθηνών και σε διεθνή φεστιβάλ.
Με καταγωγή από το Ρέθυμνο, με διεθνή απήχηση και υψηλό κύρος, εργάστηκε συστηματικά, ώστε τα τοπικά ιδιώματα της ελληνικής υπαίθρου να γίνουν κοινό κτήμα των Ελλήνων και, στη συνέχεια, του παγκόσμιου κοινού. Το παρελθόν μας και η καταγωγή μας, έλεγε, είναι τα όπλα για να είμαστε ξεχωριστοί στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης.
Ο Λευτέρης Δρανδάκις αφιέρωσε τη ζωή του στην παράδοση. Με τους ανοιχτούς ορίζοντές του άνοιξε δρόμους για τη διάσωση και τη διάδοση ουσιαστικών στοιχείων της νεοελληνικής μας ταυτότητας.
Τον ευγνωμονούμε για το έργο του. Συλλυπητήρια στους οικείους του.»
